Rotterdam - 30 de junio-1 de julio

De Grote of Sint – Laurenskerk, in de volksmond eenvoudig de Laurenskerk is het enige gebouw uit het middeleeuwse Rotterdam. Voor velen staat de Laurenskerk symbool voor de geschiedenis van Rotterdam.

Geschiedenis Laurenskerk

Het jaar 1449 wordt beschouwd als het geboortejaar van het huidige kerkgebouw. Hiermee heeft de Laurenskerk de eer het oudste gebouw van Rotterdam te zijn. Zo’n honderd jaar eerder wordt er echter al melding gemaakt van een, aan Sint Laurens, gewijde kerk op de huidige locatie

Rond de jaren 1460 - 1472 vindt de bouw van het huidige schip plaats. Het huidige koor en transept dateren uit de jaren 1488 - 1513. Zeer waarschijnlijk is, gezien de breedte van de zijbeuken van de Laurenskerk, de nieuwe kerk om de oude heen gebouwd.

Oorlog

Op 14 mei 1940 worden de kerk en de toren door het bombardement van de Duitse Luftwaffe op Rotterdam zeer zwaar beschadigd. Alleen de muren van de kerk en toren blijven behouden, hoewel het natuursteen ernstig wordt aangetast. Jarenlang vormde de Laurenskerk een geblakerde ruïne in de open vlakte.

Restauratie

Tussen 1952 en 1968 werd de kerk gerestaureerd onderleiding van J.C. Meike en na zijn overlijden door J.W.C. Besemer. De kosten kwamen voor rekening van Duitsland in het kader van de ‘Wiedergutmachung’

Uitbreiding Quist

In 1976 ontwierp de architect Wim Quist een uitbreiding aan de kerk welke in 1981 werd gerealiseerd. Het betreft 5 kubussen die zijn uitgevoerd in zwart natuursteen. Deze zwarte kubussen wekte beroering op bij de Rotterdammers omdat deze qua maatvoering en stijl niet bij de kerk zouden passen. Tegenwoordig vallen ze niet echt meer op.